رسم شکار

رسم شکار نیست که تیری روان کنی

فحشی دهی و نفرت خود را عیان کنی

رسم شکار نیست که صید تو نیمه جان

در آرزوی مرگ و تو ترک مکان کنی

تیری درون سینه ی صیدت گذاشتی

بعدا برای شادی روحش فغان کنی

با یک طناب کهنه و احساس قعر چاه

دنبال یوسفی که خود را امان کنی ؟

عمری گذشته است و هنوز ابتدای کار

راهی بیاب حرف دلت را بیان کنی

صد سال درس منطق و فقه و اصول محض

بی فایدست تا که خودت امتحان کنی

این زهر ناب تلخ ، شدیدا کشنده است

چه ؛ در پیاله یا هوس استکان کنی

علیرضا رضایی گورادل

دارنده ماه .و مشتق مجنون . ع.ر.گ ...